به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

شمارش معکوس برای پایان فاز اول رآکتور هسته‌ای روی ماه

تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۶۸۷۹۲

ناسا در حال تکمیل فاز طراحی پروژه توسعه یک رآکتور کوچک شکافت هسته‌ای و تولید برق برای استفاده روی ماه است.

 پروژه موسوم به «Fission Surface Power Project» با هدف توسعه منابع انرژی ایمن، پاک و قابل اعتماد در ماه انجام می‌شود که هر شب آن حدود ۱۴.۵ روز زمینی طول می‌کشد. چنین سیستمی می‌تواند نقش بزرگی را در برنامه «آرتمیس» (Artemis) ناسا برای اکتشاف ماه داشته باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ناسا و «وزارت انرژی آمریکا» (DOE) در سال ۲۰۲۲ قرارداد‌هایی را با سه شرکت «لاکهید مارتین» (Lockheed Martin)، «وستینگهاوس» (Westinghouse) و «آی‌ایکس» (IX) برای فاز اولیه منعقد کردند. این سه شرکت موظف شدند تا طرح اولیه را برای رآکتور، سیستم‌های فرعی، هزینه‌های تخمینی و یک برنامه توسعه ارائه دهند که بتواند راه را برای حضور پایدار انسان روی سطح ماه برای حداقل ۱۰ سال هموار کند.

«ترودی کورتس» (Trudy Kortes) مدیر برنامه ماموریت‌های نمایش فناوری در «اداره مأموریت فناوری فضایی» ناسا گفت: شب قمری از منظر فنی چالش‌برانگیز است. بنابراین، داشتن یک منبع انرژی مانند این رآکتور هسته‌ای که مستقل از خورشید عمل می‌کند، یک گزینه کمکی برای اکتشاف بلندمدت و تلاش‌های علمی روی ماه به شمار می‌رود.

یک رآکتور می‌تواند به ویژه در قطب جنوب ماه سودمند باشد که تصور می‌شود مناطق دائما سایه‌دار آن، یخ آب و سایر مواد فرار را به دام انداخته‌اند.

ناسا قصد دارد قرارداد‌های فاز اول را تمدید کند تا مسیر پروژه برای فاز دوم که شامل طراحی نهایی رآکتور برای سطح ماه است، اصلاح شود. انتظار می‌رود امکان درخواست شرکت‌ها برای فاز دوم، در سال ۲۰۲۵ فراهم شود.

«لیندسی کالدون» (Lindsay Kaldon) مدیر پروژه Fission Surface Power Project در «مرکز تحقیقات گلن» ناسا گفت: ما در حال دریافت اطلاعات زیادی از سه شریک خود هستیم. ما باید کمی زمان بگذاریم تا همه اطلاعات را پردازش کنیم و ببینیم چه راهی برای ورود به فاز دوم منطقی است و بهترین گزینه‌های فاز اول را برای تعیین الزامات طراحی یک سیستم با ریسک پایین‌تر تعیین کنیم.

ناسا اعلام کرد پس از فاز دوم، تاریخ مورد نظر برای رساندن یک رآکتور به سکوی پرتاب، اوایل دهه ۲۰۳۰ است.

این آژانس، الزاماتی را برای یک رآکتور ۴۰ کیلوواتی تعیین کرد که از اورانیوم کمی استفاده می‌کند و وزن آن بیش از ۶۰۰۰ کیلوگرم نیست. فراتر از محدودیت‌های خاص، ناسا برای انعطاف‌پذیری بیشتر به شرکت‌ها امکان داد تا روش‌های خلاقانه و متنوعی را برای بررسی فنی ارائه دهند. به گفته ناسا، در آمریکا ۴۰ کیلووات به طور متوسط می‌تواند برق ۳۳ خانوار را تامین کند.

طرح رآکتور، یکی از طرح‌های هسته‌ای جدید برای فضاست که از جمله آن، پرتاب یک فضاپیمای هسته‌ای به نام «دراکو» (DRACO) تا اوایل سال ۲۰۲۶ است.

همچنین، ناسا اخیرا قرارداد‌هایی را برای توسعه مبدل‌های قدرت کارآمدتر «برایتون» (Brayton) با شرکت‌های «رولز رویس نورث امریکا» (Rolls-Royce North America)، «برایتون انرژی» (Brayton Energy) و «جنرال الکتریک» (General Electric) منعقد کرده است که به منظور تبدیل نیروی حرارتی حاصل از شکافت هسته‌ای به برق ضروری هستند.

منبع: اسپیس

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: ماه رآکتور هسته ای یک رآکتور هسته ای فاز دوم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۶۸۷۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

استارلاینر بوئینگ قرار است در 6 می به فضا پرتاب شود

ایتنا - راهبران ناسا و بوئینگ به خبرنگاران گفتند که اولین ماموریت استارلاینر که کپسول دو فضانورد را به ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌برد، به سمت تاریخ پرتاب تاریخی 6 مه نزدیک می‌شود.
ناسا و بوئینگ به این نتیجه رسیدند که این کپسول پس از تکمیل بررسی آزمایشی حیاتی پرواز در روز پنجشنبه آماده پرتاب است. بدون هیچ مشکلی، فضانوردان بوچ ویلمور و سونی ویلیامز عصر روز 6 مه سوار استارلاینر خواهند شد و با موشک United Launch Alliance Atlas V  به فضا خواهند رفت.

به گزارش ایتنا، حدود 24 ساعت بعد، دو فضانورد به ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌رسند و حدود یک هفته در آنجا می‌مانند. استارلاینر به ایستگاه متصل خواهد ماند و این دو نفر از آن برای بازگشت به زمین استفاده خواهند کرد. در مجموع پنج چتر نجات، استارلاینر را از سرعت مداری فوق‌العاده کم می‌کنند تا فرود نرم در جایی در غرب ایالات متحده را امکان‌پذیر کنند.

این دومین پرواز استارلاینر به ایستگاه فضایی بین‌المللی است؛ اولین پرواز، یک ماموریت بدون خدمه به نام آزمایش پرواز مداری-2، در ماه مه 2022 انجام شد. اگر بوئینگ و ناسا نتوانند ماموریت تاریخ 6 می را انجام دهند، فرصت‌های پرتاب دیگری در 7، 10 و 11 می وجود دارد.

اهمیت این ماموریت را نمی‌توان دست کم گرفت. ناسا در سال 2011 برنامه خدمه تجاری (CCP) را برای خرید خدمات حمل و نقل فضانوردان از صنایع خصوصی ایجاد کرد. ناسا اسپیس‌ایکس را تحت یک قرارداد چند میلیارد دلاری انتخاب کرد. اما برخلاف اسپیس ایکس که هر شش ماموریت را طبق قرارداد اصلی به همراه موارد دیگر تکمیل کرده است، استارلاینر بوئینگ به دلیل مشکلات فنی متعدد به شدت به تعویق افتاده است.

بوئینگ به دلیل این تاخیرها بیش از 1.5 میلیارد دلار هزینه‌های اضافی را متحمل شده است. این غول هوافضا اخیراً  به دلیل خرابی در واحد هواپیمای تجاری خود با نظارت تجاری مواجه شده است. اوایل سال جاری اعلام شد که دیو کالهون، مدیرعامل بوئینگ در پایان سال 2024 از سمت خود کناره گیری می‌کند.

برای ناسا، یک فضاپیمای جدید به معنای دوبرابر کردن منابع حمل و نقل فضانوردان آمریکا و معرفی درجه‌ای از افزونگی مورد نیاز به برنامه پروازهای فضایی انسانی آژانس است. اگر بوئینگ این آزمایش را انجام دهد، استارلاینر به گواهینامه نهایی خود دست خواهد یافت و می‌تواند ماموریت‌های منظم خود را تحت قرارداد CCP آغاز کند.

ناسا تشخیص داد که احتمال از دست دادن خدمه با این ماموریت استارلاینر 1 در 295 است که بالاتر از احتمال 1 در 270 مورد نیاز ناسا است. جیم فری، معاون ناسا، گفت: « جان اعضای خدمه ما، سونی ویلیامز و بوچ ویلمور، در خطر است. ما اصلاً آن را ساده نمی‌گیریم.»